In de speeltuin ben ik aan het oefenen. Het is de plek waar ik in gedachten een kijkje ga nemen, waar ik alles kan vormen zoals ik iets graag zou zien. Blijkt iets niet te passen dan haal ik het weer weg en plaats ik iets nieuws. Dit maakt de speeltuin een hele veilige plek om te oefenen. Soms fantaseer ik dat ik de speeltuin van andere mensen bezoek en laat ik me inspireren door wat ik daar zie en hoe het voelt om daar te zijn. Een speeltuin geeft de mogelijkheid om te ontdekken, te ontmoeten, te verwonderen, te creëren en vooral om te oefenen. Er zijn geen regels en als het goed voelt en klaar is, neem ik het mee naar mijn echte leven.
Spelen! Kinderen kunnen dit heel goed. Neem Bram, het zoontje van mijn vriendin Mandy. Hij houdt niet van rekenen. Hij is 8 jaar en krijgt op school bijles in rekenen. We zitten te lunchen en Bram vraagt aan zijn moeder wat ik voor werk doe. Zijn moeder vertelt dat ik econoom ben en veel van rekenen weet. Ik leg aan de hand van een spelletje met zijn stukjes brood uit wat vraag en aanbod is. Bram zijn opa komt binnen om hem en zijn broer mee te nemen naar het zwembad en Bram roept enthousiast: ‘rekenen! Ik wil rekenen!’
Als volwassenen gebruiken we onze speel skills niet zo vaak meer. Zonde, want het maakt het leven ook voor ons een stuk leuker. Het goede nieuws is, we hebben vroeger allemaal veel gespeeld, waardoor we deze vaardigheid alleen maar even af hoeven te stoffen en een beetje te trainen. Dit blijkt ook wanneer ik een training waarderende gesprekstechnieken start met een talentspel. Enthousiaste reacties en een energieke start van de dag. Leren en ontwikkelen op een speelse wijze verbindt mensen en maakt het leuk en uitnodigend! Ook hier geldt hoe meer je het toepast hoe beter je erin wordt.
Om mensen hierin te ondersteunen heb ik de methodiek SPELEN ontwikkeld. Hierin neem ik een individu of een groep op een speelse wijze mee in mijn methode om samen te creëren en te realiseren.
